Również w przeciwieństwie do naszych bezpośrednich sąsiadów, wszystkie siedem planet w tym układzie, nazwanych Kepler-385, są większe od Ziemi, ale mniejsze od Neptuna. Jest to jeden z niewielu znanych układów planetarnych, w których znajduje się więcej niż sześć zweryfikowanych planet lub kandydatów na planety. Układ Kepler-385 to jedna z najważniejszych atrakcji nowego katalogu Keplera, który zawiera prawie 4400 kandydatów na planety, w tym ponad 700 układów wieloplanetarnych.
„Stworzyliśmy najdokładniejszą jak dotąd listę kandydatów na planety Keplera i ich właściwości” – powiedział Jack Lissauer, naukowiec w Centrum Badawczym Ames w Kalifornii w Dolinie Krzemowej NASA i główny autor artykułu przedstawiającego nowy katalog. „Misja Keplera NASA odkryła większość znanych egzoplanet, a nowy katalog umożliwi astronomom lepsze poznanie ich cech charakterystycznych”.
W centrum układu Kepler-385 znajduje się gwiazda podobna do Słońca, około 10% większa i 5% gorętsza od Słońca. Dwie planety wewnętrzne, obie nieco większe od Ziemi, są prawdopodobnie skaliste i mogą mieć cienką atmosferę. Pozostałe pięć planet jest większych – każda o promieniu około dwukrotnie większym od promienia Ziemi – i oczekuje się, że będą otoczone gęstą atmosferą.
---
Opis Zdjęcia: Koncepcja artysty przedstawiająca dwie z siedmiu odkrytych planet krążących wokół gwiazdy podobnej do Słońca. System nazwany Kepler-385 został zidentyfikowany na podstawie danych z misji NASA Kepler.
NASA/Daniel Rutter
---
Zdjęcie główne artykułu: Artystyczna koncepcja Keplera-385, układu siedmiu planet ujawniony w nowym katalogu kandydatów na planety odkryte przez kosmiczny teleskop Keplera należący do NASA.
NASA/Daniel Rutter
---
Możliwość tak szczegółowego opisu właściwości układu Kepler-385 świadczy o jakości najnowszego katalogu egzoplanet. Podczas gdy ostateczne katalogi misji Keplera skupiały się na tworzeniu list zoptymalizowanych pod kątem pomiaru częstości występowania planet wokół innych gwiazd, niniejsze badanie skupia się na stworzeniu kompleksowej listy, która dostarcza dokładnych informacji o każdym z układów, umożliwiając odkrycia takie jak Kepler-385.
Nowy katalog wykorzystuje ulepszone pomiary właściwości gwiazd i dokładniej oblicza ścieżkę każdej planety przechodzącej przez jej gwiazdę macierzystą. Ta kombinacja pokazuje, że gdy gwiazda ma kilka tranzytujących planet, zazwyczaj mają one więcej orbit kołowych niż gwiazda, w której znajduje się tylko jedna lub dwie.
Główne obserwacje Keplera zakończyły się w 2013 r., po czym nastąpiła przedłużona misja teleskopu o nazwie K2, która trwała do 2018 r. Dane zebrane przez Keplera w dalszym ciągu ujawniają nowe odkrycia na temat naszej galaktyki. Po tym, jak misja pokazała nam, że jest więcej planet niż gwiazd, to nowe badanie daje bardziej szczegółowy obraz wyglądu każdej z tych planet i ich układów macierzystych, dając nam lepszy obraz wielu światów poza naszym Układem Słonecznym.
Artykuł badawczy „Updated Catalog of Kepler Planet Candidates: Focus on Accuracy and Orbital Periods” ukaże się wkrótce w czasopiśmie The Journal of Planetary Science.
