Misję tego małego satelity (SmallSat) można śledzić na stronach NASA. Internetowe narzędzie do wizualizacji Eyes on the Solar System NASA pozwala „zobaczyć” SmallSata podczas jego podróży na Księżyc i szukania lodu wodnego w najciemniejszych tam kraterach. Interfejs aplikacji dostępny w tym artykule - tutaj.
Lunar Flashlight ("Księżycowa Latarka") NASA komunikowała się z kontrolerami misji i potwierdziła, że jest sprawna po wystrzeleniu w niedzielę, 11 grudnia, o 2:38 czasu wschodniego (o 8:38 czasu polskiego) z Cape Canaveral Space Force Station na Florydzie. Około 53 minuty po wystrzeleniu mały satelita, zwany też SmallSat, został wypuszczony z dyspensera, aby rozpocząć czteromiesięczną podróż na Księżyc w celu poszukiwania lodu powierzchniowego w stale zacienionych kraterach na księżycowym biegunie południowym.
„To był piękny start” — powiedział John Baker, kierownik projektu Lunar Flashlight w Laboratorium Napędu Odrzutowego JPL NASA w Południowej Kalifornii. „Cały zespół jest podekscytowany tym, że za kilka miesięcy ten mały statek kosmiczny przeprowadzi wielkie badania naukowe”.
Podczas, gdy Lunar Flashlight nigdy nie powróci na Ziemię, świat nie przegapił ostatniej szansy na zobaczenie statku kosmicznego wielkości teczki. Wyrenderowana z wyraźnymi szczegółami, cyfrowa wersja 3D zasilanego energią słoneczną SmallSata zadebiutowała w Eyes on the Solar System NASA, niedawno odnowionym narzędziu do wizualizacji agencji.
„Gdy tylko misja Lunar Flashlight dotarła w kosmos, Eyes zaczęło ją śledzić, tak jak będzie to robić przez całą misję naukową SmallSata” — powiedział Jason Craig, producent wizualizacji w JPL. „System wykorzystuje rzeczywiste dane trajektorii z misji, więc w trakcie podróży Lunar Flashlight możesz dokładnie zobaczyć, gdzie jest SmallSat”.
Awatar statku kosmicznego jest dokładnym modelem prawdziwej rzeczy, aż do czterech paneli słonecznych, instrumentu naukowego i silników odrzutowych. Przeciągając palcem lub myszką, użytkownicy mogą zmienić perspektywę SmallSata i zobaczyć, gdzie się znajduje w kosmosie, czy to podczas długiej wędrówki na orbitę księżycową, czy też podczas zbliżania się nad powierzchnię Księżyca, zbierając dane naukowe.
Aby zbliżyć się do powierzchni Księżyca, SmallSat zastosuje tak zwaną prawie prostoliniową orbitę halo – zaprojektowaną z myślą o efektywności energetycznej – która zabierze go w odległości zaledwie 9 mil (15 kilometrów) nad księżycowym biegunem południowym i 43 000 mil (70 000 kilometrów) daleko w najdalszym punkcie. Tylko jeden inny statek kosmiczny korzystał z tego typu orbity: misja NASA Cislunar Autonomous Positioning System Technology Operations and Navigation Experiment (CAPSTONE), która wystartowała na początku tego roku i można ją również oglądać w "oczach" NASA, w tym podczas najbliższych przelotów nad Księżycowym Biegunem północnym.
Nauka o lodzie księżycowym
Lunar Flashlight użyje reflektometru wyposażonego w cztery lasery, które emitują światło bliskiej podczerwieni o długości fali łatwo absorbowanej przez lód powierzchniowy. Po raz pierwszy wielokolorowe lasery zostaną użyte do poszukiwania lodu w tych ciemnych obszarach na Księżycu, które nie widziały światła słonecznego od miliardów lat. Jeśli lasery uderzą w nagą skałę lub regolit (skruszoną skałę i pył), światło odbije się z powrotem do statku kosmicznego. Ale jeśli cel pochłonie światło, oznaczałoby to obecność lodu wodnego. Im większa absorpcja, tym więcej lodu może być.
Dane naukowe zebrane przez misję zostaną porównane z obserwacjami wykonanymi przez inne misje księżycowe, aby pomóc ujawnić rozmieszczenie lodu wód powierzchniowych na Księżycu do potencjalnego wykorzystania przez przyszłych astronautów.
Lunar Flashlight będzie wykorzystywać nowy rodzaj „zielonego” paliwa, które jest bezpieczniejsze w transporcie i przechowywaniu niż powszechnie stosowane w kosmosie paliwa, takie jak hydrazyna. W rzeczywistości SmallSat będzie pierwszym międzyplanetarnym statkiem kosmicznym, który użyje tego paliwa, a jednym z głównych celów misji jest zademonstrowanie tej technologii do wykorzystania w przyszłości. Paliwo zostało pomyślnie przetestowane podczas poprzedniej misji demonstracyjnej technologii NASA na orbicie okołoziemskiej.
Więcej o misji
Lunar Flashlight został wystrzelony na rakiecie SpaceX Falcon 9 jako wspólny przejazd z misją HAKUTO-R Mission 1 firmy ispace. Lunar Flashlight jest zarządzany dla NASA przez JPL, oddział Caltech w Pasadenie w Kalifornii. Barbara Cohen, główny badacz misji, pracuje w Centrum Lotów Kosmicznych Goddard NASA w Greenbelt w stanie Maryland. Lunar Flashlight będzie obsługiwana przez Georgia Tech, w tym studentów studiów magisterskich i licencjackich. Zespół naukowy Lunar Flashlight jest rozproszony w wielu instytucjach, w tym w Goddard, University of California, Los Angeles, Johns Hopkins University Applied Physics Laboratory i University of Colorado.
System napędowy SmallSat został opracowany przez Centrum Lotów Kosmicznych Marshalla NASA w Huntsville w Alabamie, przy wsparciu rozwojowym i integracyjnym firmy Georgia Tech. Program NASA Small Business Innovation Research sfinansował rozwój komponentów od małych firm, w tym Plasma Processes Inc. (Rubicon) do rozwoju silników odrzutowych, Flight Works do rozwoju pomp i Beehive Industries (dawniej Volunteer Aerospace) do określonych komponentów drukowanych w 3D. Laboratorium Badawcze Sił Powietrznych również wniosło wkład finansowy w rozwój układu napędowego Lunar Flashlight. Lunar Flashlight jest finansowana z programu Small Spacecraft Technology w ramach Space Technology Mission Directorate NASA.
// NASA JPL
